Tasmanie, Devonport

Na ons laatste bericht kregen we wat commentaar dat het verhaal erg kort was. Tja er valt gewoon niet veel te vertellen, behalve dat het erg mooi is, maar daarmee vallen we zo in herhaling. Maar het is en blijft gewoon erg mooi! Verder is het grootste nieuws dat we na 75oo km onze 1e lekke band hadden! Toch gaan we proberen iets meer verhaal bij de foto’s te zetten.

Na het laatste bericht zijn we naar de oostkust gefietst, hier was het erg druk omdat de Tassies een lang weekend hadden en blijkbaar ook allemaal naar de oostkust gingen met hun megacampers, megacaravens en boten. Maar ja 80% van de australiers is zelf ook mega (dik dik) dus in zo’n klein ding passen ze niet. Maar goed de weg was smal en druk, maar gelukkig rijden ze meestal met een grote boog om ons heen. Gelukkig hadden we de boot naar Maria Island geboekt en daar mag geen gemoteriseerd verkeer komen. Dit is dus een paradijs voor fietsers en wandelaars. En op de wegen geen lijken van beesten, want die zie je in Tasmanie ook erg veel. Eerst ruik je ze en dan ja hoor weer een beest minder. Maar op Maria island kunnen ze dus rustig over de weg rennen.Op het eiland van 25 bij 15 km overnachten misschien 30 personen en overdag komen daar 50 dagjesmensen bij, lekker rustig dus. Na aankomst (na een geweldige boottocht voor jolanda, storm op komst) fietsten we nog een stuk het eiland op. Bij een camparea met een franse boerderij, die nu schuilhut is, hadden we een kampeerveld voor onszelf. De hele avond genoten we op de veranda van de franse boerderij van de kangarooshow. De volgende dag zagen we voor het eerst (levende) wombats, echte teddyknuffels. Ze zijn zo groot als een varken en een zachte vacht, zie de foto hieronder. Verder zwemmen we in zee en fietsen we nog wat rond en bezoeken de painted cliffs. Na 2 dagen gaan we terug naar het vaste land en fietsen we verder langs de oostkunst naar het noorden. We genieten van de hagelwitte stranden en de glasherdere zee. Na een paar dagen kust fietsen we weer het binnenland in, meteen weer met flinke heuvels; alles is weer groener dan groen en er is veel land, tuin en veeteelt. In de dorpjes staan veel schotsaandoende huizen, erg mooi. In een klein plaatsje, krijgen we als we op zoek zijn naar een geschikte kampeerplek weer eens koffie aangeboden; het blijft toch geweldig. De kampeerplek was trouwens ook super. Over landelijke weggetjes vervolgen we onze tocht naar Devenport waar we vanavond de boot naar het vaste land weer zullen nemen, naar Melbourne. Vandaar zullen we komende week ‘ the great ocean road’ gaan volgen. Het schiet al behoorlijk op met onze reis, nog maar 4 weken, en we willen nog zo veel zien!

Tot zover, iedereen weer de groeten en tot hoors. Roel en Jolanda

Maria Island, painted cliffs

Maria island, nog meer painted cliffs

Wombat, teddyknuffelbeer

Blowhole, Eastcoast

Binalong bay

waterfall, Lillydale

Advertentie

Tasmanie, New Norfolk

Beste allemaal,

Inmiddels zitten we al weer halverwege ons Tasmanie avontuur, in New Norfork, iets boven Hobart. Wat kunnen we zeggen van Tasmanie, het was een droom van ons om hier naar toe te gaan en het valt helemaal niets tegen, nog beter
het is super geweldig! Alles is hier groener dan groen, veel afwisseling van groen, veel bergen, heuvellandschap, van alles en nog wat. En dan kom je af en toe ook nog de kuststreek tegen, ook erg mooi. Ook is er erg veel wild te zien; kangaroos, walibies, pademellons, Wombats, Possums, en natuurlijk de Tasmanian Devil. De possums zijn trouwens  dol op onze tent, dat is dan wel weer een beetje vervelend, maar ja we hebben dan ook wel een hele mooie
tent.
Het weer is tot nu toe erg goed, we genieten (bijna) elke dag van de zon. Alleen is het in hoger gelegen gebieden ’s nachts en ’s morgens erg koud, 3 graden! Wij blij met al onze zuid amerika spulletjes want wij hebben het niet koud in de tent (daarbuiten wel, maar dan trappen we ons wel weer warm).

Rest ons weer een indruk te geven met foto’s.

Cradle Mountain National Park

Op de top

Cradle mountain zelf

Yucca's in Cradle Mountain National Park

Stekelvarken

Heel veel zee aan de Oostkust van Tasmania

ondergaande zon aan het strand in Strahan

99-bend road, Queenstown

Lake St. Clair National Park

Brushtail Possum

Hagedis

Russel Falls, Mount Fields National Park

Pademellon (kleine kangeroe) checkt de fietsen

Melbourne

Vanuit Melbourne weer een update, met inmiddels 1500 australische km op de
teller.
Echt spannende verhalen hebben we niet, maar wel hele leuke ontmoetingen,
ut is wel handig dat je nu makkelijker kunt communiceren, ons engels is toch
beter dan het spaans.
Na ons laatste bericht trokken we meer de bergen in, allereerst door het nationaal
park Nomadgi. We hadden bij de rangers info gevraagd naar de staat van de
weg, die was goed maar wel groot gedeelte gravel. Het zou 1x steil klimmen
worden naar 900 meter en daarna heuvelachtig. De klim kwam inderdaad en was
inderdaad steil, wij blij dat we boven waren. afdalen en toen weer steil
omhoog… naar 1000 meter, en toen nog een keer pffff. ondertussen begon
het te regenen en onweren en toen werd de weg toch wel minder. Daarna kwam
er een klim van minstens 17% en die klom naar 1400 meter, ja die rangers
kennen hun park wel hoor. Het begon ook al donker te worden en de camparea
was nog 10 km(een camparea is een plek in het nationaal park waar je mag
kamperen, waar vaak een wc is (gat in grond) en picknicktafels, luxe wildcamperen
dus). Gelukkig kwam er toen een pickup met 2 wegwerkers die ons graag naar
de camparea wilden brengen. daar aangekomen, vonden ze het niet zo’n goed
plan dat wij gingen kamperen want het goot nog steeds, ze wisten een lege
hut. Dat was natuurlijk geweldig; meer dan 4 houten muren en een dak was
het niet, maar voor ons meer dan genoeg. Omdat we nog steeds op 14oo meter
waren was het wel erg fris. De volgende ochtens zagen we eigenlijk pas hoe
mooi het was!

Een andere dag kwamen we in een dorp (bestaande uit een hotel, B&B en een
general store (=winkel (vooral cola en kattenvoer te koop), koffieshop, museum,
informatie) waar we koffie gingen drinken. een oud vrouwtje was de eigenaar
en kwam er gezellig bij zitten. vertelde vanalles. Ze vermaakte zich met
langskomende mensen of ging bij de rivier zitten om naar de wormen te luisteren
(…). Toen we weggingen kregen we tomaten en komkommer mee.

Op weer een andere plek komt op de camping ’s morgens een vrouw naar me toe
met een servetje met daarop een uitnodiging en hun adres om bij hun op de
thee of eten te komen. We hadden werkelijk nog niet gesproken met die mensen,
maar waarschijnlijk vonden ze ons doen en laten gewoon leuk ofzo.

De campings zijn hier trouwens geweldig, vaak super schoon, vaak met een
keuken, bbq, koelkast, zwembad, en heel veel vogels. Je wordt gewoon wakker
in een voliere. Op de semi wildkampeerplekken lopen de kangaroos vrolijk
rond je tent. Super genieten dus!

Even ten noorden van Melbourne zijn we door een gebied getrokken waar precies 1 jaar geleden grote bosbranden hebben gewoed: alles zwart en een dorp waar we gekampeerd hebben is helemaal weggevaagd: meer dan 350 huizen verbrand. wel goed te zien dat de natuur zich snel hersteld: overal werd het weer groen aan de verder zwarte boomstammen.

Zondagavond stappen wij op de boot naar tasmanie (12 uur varen), weer een
nieuwe belevenis, we zijn benieuwd!

Gravel, ook in australie

Schuilhut

Kangaroos bij de tent

Eindeloos omhoog in Kosciuscko National Park

Brug is weg

Papagaai

Lookout tijdens de lunch, Eilon National park

Groen Yarra Ranges national park

Canberra

Beste allemaal,

Hier weer eens een bericht van ons. De internetcafe’s in Australie zijn een stuk minder dik bezaaid. Maar we hebben er weer een gevonden, in een bieb.  We krijgen niet lang de tijd, maar we kunnen snel typen en echt spannende dingen hebben we hier (nog) niet beleefd.

In Ushuaia hadden we al onze spullen goed gepoetst want dat moest voor Australie. Wat denk je, komen we bij de douane, hebben de mannen heel veel haast want we waren de laatste vlucht van die dag en het was een feestdag in Australie. Dus ze boden al onze gepoetste spullen geen blik waardig. Maar ja alles is wel even mooi schoon.

Sydney hebben we 1 dag bekeken en toen vonden we het toch wel weer tijd om de fiets te pakken. Eerst richting een touristische trekpleister in de Blue Mountains, The 3 sisters (voor de kaartmeekijkers, bij Katoomba). Het was inderdaad erg mooi. Daarna verder de Blue Mountains in, veel eucaliptus bossen, en heeeeel veel mooie vogels! Elke avond zitten we in ons vogelboekje een check te maken van de geziene vogels, vooral parkieten. Het warme weer valt tot nu toe heel erg mee of tegen, elke dag hebben we wel een bui, en ’s avonds is toch echt een trui nodig….  De mensen hier zijn blij met de regen, en willen ons al inhuren als regenmeenemers hahahaha. Verder is het ook vroeg donker, werd het in Zuid Amerika op een gegeven moment bijna niet meer donker, hier al om 8 uur, dat was de eerste dag even zoeken naar onze zaklampen. Ook hebben we heel veel wind, waarschijnlijk meegewaaid uit Patagonie. Maar deze is wel wat warmer. Eigenlijk is het gewoon heerlijk fietsweer. We fietsen bijna steeds rond de 1000 meter in de bergen.

Tot zover deze korte update, we gaan nu via de natuurparken richting Melbourne, dus of jullie veel van ons horen…

Hieronder weer een aantal foto’s.  Groeten Roel en Jolanda

Sydney Harbour

Blue Mountains

Tableland ten zuiden van Oberon

Papagaai

Nog meer papagaaien

Kangaroe op de camping